با شک چگونه باید برخورد کنیم؟ آیا شک جایز است

من فکر میکنم شک چیزیست که برای بسیاری، از مسیحیان عادی تا ایماندارترین مردان و زنان کتاب مقدس، و حتی برای نزدیکان مسیح یکجایی پیش آمد. مسئله مهم در این سوال “چگونگی برخورد” با آن است. به چند نکته در مورد برخورد با شک اشاره میکنیم:

۱- شک میتواند قسمتی از رشد ایمانی شخص باشد

خیلی وقتها فرزندان خانواده های مسیحی، همینطور که بزرگ میشوند زندگی متفاوتی را از پدران و مادرانشان تجربه میکنند. و حالا درسته که پدر و مادرشان بدلایلی در جوانی ایماندار شدند، ولی از دلایل و شرایط زمانی آنها ۲۰-۳۰ سال گذشته، مسائل و سوالهای جدیدی در فکرها مطرح شده، که پدر و مادر شاید براحتی در ایمانی تثبیت شده ازش میگذرند، ولی فرزندشان نمیتواند بگذرد، و شک میکند.

این شک بخودی خود بد نیست، میتواند موقیعتی باشد برای گذر از ایمانی که میراث فامیلی شان بوده به ایمانی بالغ، استوار و شخصی.

نمونه خوب در اینطور شک در کلام، یحیی تعمید دهنده است. او فرزند پدر و مادری پارسا بود که خدا شناس و در خدمت خدا بودند. وقتی مادرش الیزابت به او حامله بود، یحی باشنیدن صدای مریم که به مسیح حامله بود، در رحم مادر بحرکت در میاید. یحیی کسی است که مسیح را تعمید داد و روح را دید که بشکل کبوتری بر مسیح قرار گرفت، شاگردانش را به شاگردی مسیح فرستاد، و… ولی در زندان هرود، با احتمال اعدامی عنقریب، شک کرد. چرا که انتظارش از مسیح با هدفی که مسیح برایش به جهان آمد فرق داشت.

یحیی چطور با شکش برخورد کرد؟ شاگردانش را فرستاد تا مستقیما از مسیح سوال کنند… و جواب گرفت

۲- در شک تان تناسب را رعایت کنید

یعنی به شک دان بیش از حد بها ندهید. مثلا اگر در یک نکته شک داریم، نگذارید اینقدر بزرگ بشود که همه نکاتی که ازشون مطمئن هستید را هم زیر سوال ببرند یا ارزششان را کم کنند.

نمونه خوب در اینطور شک در کلام، توما است. وقتی بقیه شاگردان گفتند در نبود تو، مسیحِ قیام کرده بما ظاهر شد، باور نکرد، گفت من باید زخمهای او را ببینم و بر آنها دست بگذارم تا باور کنم. ولی زیر همه چیز نمیزند و هنوز به مشارکتش با شاگردان ادامه میدهد. و میدانیم که مسیح به او ظاهر میشه و این اجازه را با او میدهد، که به آن اعتراف معروف توما منجر میشه که میگوید: ای خداوند من، ای خدای من.

ابراهیم و سارا هر دو در مسیر ایمانی شان جایی شک کردند، ولی نگذاشتند به کل ایمانشان ضربه بزند، و با دیدن کار خدا، درموقع خدا، خدا شکشان را برطرف کرد و برکت گرفتند. حتی در دوره خودمان، مادر ترزا یک جاهایی شک میکند، ولی در مسئولیتهایش به خدا امین میماند و به خدمتش ادامه میده و باعث برکت میلیونها انسان میشود.

۳- ببینید شک مسیحی تان در چه مواردی اصولی است و در چه مواردی اصولی نیست

دید مسیحی به دنیا ابعاد متفاوتی دارد - ببینید شک تان در کدام از این ابعاد قرار دارد؟

آیا شک دارید که خدا وجود داره؟

آیا در قیام مسیح از مردگان شک دارید؟

آیا مطمئن نیستید که گفته های مسیح بدرد امروز میخورد؟

آیا فکر میکنیدعلم خلاف مسیحیت را ثابت میکند؟

برای هر یک از این سوالها کلی منابع هست که در یک طیف وسیع عقیدتی این مسائل را مورد بررسی قرار دادند، و جوابهای مستدلِ منطقیِ علمی براشون دارند.

گاهی درک اشتباه از اصول اعتقادی مان میتواند باعث شک بشود

مثلا: چون میبینیم معصومان اینقدر سختی و زجر میکشند در توانایی خدا یا عدالت او شک میکنیم - در حالیکه علم الهات مسیحی در این مورد بی جواب نیست.

فقط سوال نکنیم، بلکه واقعا دنبال یافتن جواب باشیم. گاهی این جوابها میتوانند در چند مورد از دهها جنبه مسیحیتمان دید مسیحی ما را تعدیل کنند، و آن بد نیست، دلیل نمیشه کلآ ایمانمان را از دست بدهیم. خدا را شکر که بخصوص در قرن ۲۰ و ۲۱، که علم بسیار پیشرفت کرده، بسیاری شکاکان و مخالفان مسیحیت، در بررسی بیشتر منابع مختلف مذهبی، فلسفی، مخصوصا علمی، در کنار کتابمقدس، به فیض خدا - ایمان آورده و از بزرگترین مدافعان مسیحیت شدند. کسانی مثل:

C. S. Lewis ، Lee Strobel ، Josh McDowell ، Francis S. Collins M.D. Ph.D. ، Dr. Hugh Ross ، Professor Antony Flew